Natataranta na si Jopay sa pag-aasikaso sa kambal na mga paslit na pumapalahaw na ng iyak. Gutom na gutom na ang mga ito kaya mabilis siyang nagtimpla ng gatas saka ipinasak ang feeding bottle sa bibig ng mga ito. Apat na taon na ang mga ito kaya pwede nang dumede kahit hindi niya hawak ang mga bote. Kumakain na rin ang mga ito ng solid food pero siyempre ay kailangan pa rin ng mga ito ng gatas. Male-late na siya sa trabaho pero wala pa ang stay out na yaya ng kambal, ang pinsan niyang si Helen. Second year college pa lang ito at dahil summer ay ito ang nagboluntaryong pansamantalang maging yaya ng dalawang bata para may extra income daw ito.
Nang makitang tahimik na dumedede na ang mga ito ay napabuntung-hininga siya. Mukhang gwapo nga talaga ang tatay ng kambal na ito, bulong niya sa kawalan. Mahigit apat na taon na siyang nakakauwi mula sa France pagkatapos ng ilang taon niyang pagtatrabaho bilang IT specialist. Sa edad na tatlumput apat ay gusto niyang tampalin ang sarili dahil kung kailan siya tumanda ay saka pa siya gumawa ng isang kapusukan. At ang isang gabing iyon ay nauwi sa mainit na pagniniig kasama ang isang lalaki. Hindi niya matandaan ang hitsura nito dahil bukod sa tama ng alak ay madilim na madilim ang palid at masquerade party ang dinaluhan nila ng lalaking estranghero. Sa kabila nito ay gusto niya itong pasamalamatan dahil hayun ang kambal niyang makita lang niya ay nawawala na ang pagod niya. Iyon nga lang ay walang nakuha ang mga ito sa kanya maliban sa hugis at kulay ng mga labi niya. Ang halos lahat ng facial features ng mga ito ay nagmula sa ama ng mga ito.
Walong taon din siyang nanirahan sa Europe at namasukan sa mundo ng technology hanggang sa ma-promote. Senior IT specialist na siya nang mga panahong iyon. Mapo-promote na dapat siya bilang manager nang malaman niyang nagbubuntis siya. Ayaw niya sanang iwan ang trabaho ngunit pinili niya ang mga anak niya. Nanatili pa siya nang ilang buwan sa opisina hanggang magpasya siyang umuwi na lang sa Pilipinas. Siyempre pa ay nagulat at napahagulgol na lang ang kanyang ina nang makita siyang bilog na bilog ang tiyan. Ang ama niya ay walang kahit na anong sinabi pero alam niyang na-disappoint ito sa kanya. Pero simula nang lumabas sa sinapupunan niya ang kambal ay kinausap na muli siya nito at madalas ay pumaparoon ang mag-asawa. Ang mga kapatid niya ay nagtatrabaho na rin kaya wala nang iniintindi ang mga ito.
Bumalik lang siya sa kasalukuyan nang makarinig nang pag-doorbell. Sumilip siya sa peephole ng condominium unit niya at napangiti nang makita ang mga magulang. Agad niya namang binuksan iyon saka pinapasok ang mgaito. Pasok po, nagmamadali niyang sabi, saka inihanda niya ang almusal.
Nagmamadali ka naman, Jopay, anak, sabi ng inay niya.
Siya, si Josefa Sophia Mendoza, ay isang team lead sa isang technology company sa BGC, Taguig. Opo, last day of the quarter po eh kaya kailangang makita ang bagong labas na web designs ng team namin, aniya at nagsimula na silang kumain. Mabuti na lang po nandito po kayo bigla.
Nasaan ba si Helen? Ang itay naman niya ang nagtanong sa kanya.
sing kaya papunta pa lang, sabi na lang
n kami ng itay mo dito nang dalawang
isyon? Gulat na gulat siya.
g desisyon namin dahil kung hindi kami d
. Napailing lang ang itay niya na natat
umain ay agad ngang nagtungo ang mag-asawa sa kambal at nilaro ang mga ito. Napaka-gwapo talaga ng mga
g bata saka lumabas ng unit niya. Ilang beses nang nagtanong ito tungkol sa ama ng mga bata ngunit umiiwas siya. Paano niya sasaguti
pakiramdam na blessing in disguise dahil sa kambal. Madalas nga ay nagi-guilty pa siya dahil
kambal. Mama, sama, sabay na palahaw ng mga ito. Dahil ap
i siyang halimbawa na nakita naman niyang nagbubunga dahil motivated ang mga ito sa pagpasok sa opisina. Ang team nila ang pinakakaunting late kaya madalas silang may nakukuhang award at premyo. Ginagawa niya ang lahat para masigurong masaya ang mga ito sa trabaho. Gusto niyang magkaroon ng masayang environment sa kanila kahit sobrang busy pa sila.
lip na siya ang maging senior team lead ay iba ang napili. Hindi mawawala ang pulitika kahit sa pribadong kumpanya pero okay na iyon sa kanya dahil masaya siya sa kanyang team at sa ibang team lead na naging malapit na kaibigan na niya. Isa lang ang reklamo ng mga ito sa kanya. Minsan daw ay may tendency siyang maging isip-bata. Hindi naman daw nakakainis pero nakakailang daw minsan at bigla iyong nagmamanifest. Hindi naman siya moody pero ewan niya kung bakit lumalabas ang pagiging we
n sa kanila. Napangiti siya nang makitang mas mabilis pa sila sa deadline. Mukhang